Bijna halverwege...

Zoals blijkt ben ik heel slecht in blogs bijhouden, maar hier is dat toch eindelijk weer eens een nieuw verslagje. Bijna twee maanden na de vorige, ik weet het... Schandalig. Maar niet getreurd, want hier is een nieuwe!

Na mijn vele avonturen met spinnen (oke, niet zo heel veel, maar elke spin is er een te veel) hadden we vanochtend een heel ander avontuur! Ik was er helaas niet bij want ik lag nog als een blok te slapen, maar naar het schijnt was het super eng. Tim werd vanochtend wakker van zijn moeder die hysterisch stond te gillen, want waarom? ER GLIBBERDE EEN SLANG DOOR DE WOONKAMER. Jazekerrrr dames en heren, een slang. Voordat je beelden van gigantische wurgslangen in je hoofd gaat halen: de slang in kwestie was slechts een centimetertje of 20-25 en leuk speelgoed voor de kat (vond de kat zelf). Tom heeft hem even lekker vermoord door er met een schoen op te meppen, maar naar het schijnt was het een babyslang dus zijn - waarschijnlijk veel grotere – ouders zinnen nu vast en zeker op wraak. Met andere woorden: ik houd de deur van mijn kamer voorlopig dicht. We weten helaas niet helemaal hoe de slang naar binnen is gekomen, want normaal gesproken laten we de deuren niet open staan ofzo. Maar het regende wel gisteravond (en vannacht, en vanochtend, en vanmiddag...) dus misschien vluchtte hij voor de regen. Ach, iedereen leeft nog en voor zover we weten is de kat niet gebeten, dus het zal allemaal wel.

In ieder geval, mijn vorige blog is van de eerste week na de vakantie en om heel eerlijk te zijn weet ik niet zo goed meer wat ik daarna allemaal heb gedaan. School vooral, denk ik?
In het weekend twee weken na de vakantie bleef ik slapen bij een vriendin in Kadina. Op zaterdagavond dacht ik dat we gewoon bij McDonalds gingen eten met een andere vriendin, maar ze bleken een heel surprise-verjaardagsfeestje voor me te hebben georganiseerd! Na een lekker diner bij McDonalds reden we een beetje rond – een populair tijdsverdrijf hier – en gingen we naar het strand in Wallaroo, een plaatsje verderop.
De volgende ochtend hoorden we dat een meisje uit mijn homegroup en haar broer de vorige avond waren omgekomen in een auto-ongeluk... Ze reden van Bute naar Kadina, naar het schijnt veel te hard en met een aangeschoten bestuurder, toen ze moesten remmen om de een of andere reden (kangoeroe misschien?) en tegen een boom aan crashten. De broer van het meisje was op slag dood, zij overleed na aankomst bij het ziekenhuis in Adelaide. De volgende dag op school was heel vreemd, ook al kende ik haar niet echt. Een hoop huilende mensen overal, en we hadden een speciale bijeenkomst met de hele senior school voor haar. Twee weken daarna was de begrafenis voor zowel Shanea (het meisje) als haar broer Troy, in de gymzaal op school. Vooral mijn gastgezin had het heel zwaar, aangezien hun oudste dochter in 2005 omkwam bij een auto-ongeluk.

9 november gingen we met de biologieklas naar de Adelaide Zoo, de grootste dierentuin in Adelaide. Het was super warm en helaas moesten we onze intens lelijke uniformen aan, inclusief hoedje... En nee, daar ga ik geen foto’s van online zetten, het is walgelijk. De dierentuin was in ieder geval wel heel leuk.
Daarna gebeurden er vast ook een heleboel dingen, maar ik durf zo even niet wat dat dan precies was...
Ergens achterin november ging ik naar een boerderij hier in de buurt om te kijken bij het oogsten. Ik reed mee op de header, een gigantische oogstmachine. Dat was wel vrij indrukwekkend, aangezien je zo hoog zit.

Vorige week was m’n laatste weekje school! Of school.. Eigenlijk was het gewoon toetsweek. Ik had Engels, geschiedenis, wiskunde en psychologie. Volgens mij ging het allemaal wel goed, al vond m’n hand het minder leuk. Toetsen waren namelijk vooral essays schrijven, voornamelijk voor engels en geschiedenis. De uitslag krijg ik denk ik komende dinsdag, dan moeten we ’s avonds naar school komen voor ‘presentation night’, oftewel een avond waar we moeten luisteren naar speeches en waar mensen awards krijgen voor dingen die ze hebben gedaan dit jaar.

Aangezien het afgelopen maandag vijf december was, kwam Sinterklaas hier ook nog even langs. Ik haalde m’n gastgezin over om allemaal hun schoen te zetten – Tim vond het allemaal een beetje raar – en de volgende ochtend zaten er opeens chocoladeletters in de schoenen! Heel vreemd allemaal... Ik vond het wel heel aardig van de Sint dat hij de moeite nam om even naar de andere kant van de wereld te komen.

Ik bedacht me laatst ook dat ik al bijna op de helft ben... Halverwege december zit ik hier al 5,5e maand, en aangezien ik begin juni weer terug kom naar Nederland, heb ik dan nog maar 5.5e maand te gaan...

Nu ga ik even verder kijken naar een of andere kerstfilm met Danny DeVito, wat heel raar is aangezien het hier elke dag ergens tussen de 25 en 30 graden is... ZOMER! Veel plezier nog met jullie -25 graden. (:

xxx