Warm!

Na iets meer dan 3,5e maand in Australië was het vandaag dan eindelijk zover: mijn eerste 'too hot to move'-dag. Misschien hadden jullie het zo vroeg nog niet verwacht - ik in ieder geval niet - maar het was toch echt zo. Mijn eerste 19 oktober met een temperatuur van 35 graden. Niet eens een grapje. Halverwege de lente en we barsten al uit elkaar van de hitte, dus dat belooft wat voor de zomer! Wel moet ik heel eerlijk zeggen dat 35 graden wel uitzonderlijk warm is voor oktober, maar men voorspelt een 'warme zomer' dus dit is alvast het voorproefje. Wat mensen hier een 'warme zomer' vinden wordt in Nederland beschouwt als een zomer met onmenselijke temperaturen, a la Sahara, maar dan lekker vochtig. 45 graden, dat soort grapjes. Aangezien ik vandaag al zo ongeveer dood ging van het van de bushalte naar huis lopen, vraag ik me ernstig af hoe ik deze zomer ga overleven. Mijn antwoord blijft voorlopig 'niet'. Gelukkig hebben we wel airco door het hele huis en heb ik net een mooie grote ventilator bemachtigd die me koel kan houden. Van wat ik heb gehoord van andere mensen kan ik maar een conclusie trekken: de manier om intens warme dagen te overleven is voor de airco / ventilator staan en niet bewegen. En blij zijn dat je niet in het noorden woont, waar de luchtvochtigheid zo hoog is dat het geen zin heeft om je af te drogen na het douchen.
Een ander verschijnsel dat zich voordoet bij het extreem warme weer en dat typisch Australisch is: bushfires, oftewel bosbranden. Nu zijn hier niet echt bossen, maar er is wel bush: groepen bomen tussen de ‘paddocks’, de weilanden. Elk jaar zijn er wel kleine brandjes, die soms kunnen uitgroeien tot gigantische branden. Aangezien fire danger het hoogst is in het oogstseizoen, dat in de zomer is, is er een regel ingesteld; als het warmer is dan een bepaalde temperatuur mogen boeren niet met hun machines oogsten. ‘Lekker met de hand’ gaat niet echt goed als je je bedenkt dat sommige boeren boerderijen hebben die ongeveer even groot zijn als het gehele oppervlak van Rotterdam, dus sommige domme boeren gaan gewoon lekker verder met de machines. Van de machines springen soms kleine vonkjes die misschien harmless lijken, maar in combinatie met de droge gewassen hele stukken land plat kunnen branden. Als er een vuur vlak langs de route van de schoolbus is, rijden de schoolbussen niet, wat dus betekent dat een hoop mensen niet naar school kunnen. Dat is helemaal vervelend als het vuur midden op de dag begint: dan kunnen ze niet naar huis...

Maar goed, ik zal even ophouden met mijn eindeloze gebrabbel over de gevaren der Australische zomer en vertellen wat er allemaal is gebeurd sinds mijn laatste post – die van een week of vijf geleden is, sorry! Laten we maar beginnen waar we vorige keer gebleven waren. Of een week later, eigenlijk, want ik weet niet meer wat ik in de week daar tussen heb gedaan. Het weekend van 24 – 25 september gingen we naar een caravanpark in Port Hughes met een aantal vrienden. Was heel gezellig! Veel hebben we niet gedaan, afgezien van naar het strand en de zogeheten ‘jetty’ (een pier voor de niet-Aussies) gaan. In de zomer doen veel mensen aan ‘jetty jumping’, oftewel van een pier afspringen, om af te koelen. Dat zou ik een paar weken geleden ook gedaan, maar toen ik eenmaal op de pier stond dreven er iets te veel kwallen in het water. Over enge beestjes gesproken, blijkbaar worden hier vlakbij, in Wallaroo, ook wel eens Great White Sharks gespot! Je kunt maar in een klein, afgezet stukje van het water zwemmen vanwege de enge beesten die rondzwemmen! De mensen in mijn klas vonden het alleen heel raar dat ik blij werd omdat ze zeiden dat er haaien rondzwemmen... Maar in een land wonen dat écht gevaarlijke dieren huist is ook wel eens leuk! Een slang heb ik helaas nog steeds niet gezien, maar gelukkig ook nog geen grote spinnen. Nou ja, wel grote spinnen, maar spinnen die groot zijn voor Nederlandse proporties. De spinnen in de Oz zijn allemaal net een proportie groter. Ik weet niet of ik de dinner plate spiders al heb genoemd in een blog, maar bij deze doe ik het in ieder geval: DINNER PLATE SPIDERS. Google ze. Of niet, want je schrikt je dood. Dinner plate spiders zijn precies wat de naam zegt: spinnen zo groot als borden. NIET COOL, maar helaas wel waar. Gelukkig wonen ze alleen in de buurt van Darwin in het hoge noorden van the Northern Territory. Shantelle, de oudste dochter van mijn gastouders, woonde een paar jaar in Darwin, waar ze ooit de wc-deur opende en daar een leuk spinnetje vond.
Aaah, de wonderen van het afdwalen. In ieder geval, de woensdag na dat weekend hadden we weer een student free day in verband met de Paskerville Field Days. Deze Field Days waren in feite gewoon een paar dagen dat ze een heel veld vol met trekkers en andere boerenzooi zetten en een soort grote markt van maken waar je een hoop troep kan kopen. Dat vindt iedereen heel leuk dus kregen we er een dag vrij voor! Heel de dag was het mooi weer, lekker zonnig en warm, tot een uur of 1... Toen begon het opeens te stortregenen, en de auto stond ongeveer een kilometer verderop. Tof! Het waaide ook nog eens super hard dus de regen kwam niet verticaal maar meer horizontaal naar beneden. Dat kwam op zich goed uit omdat we áchter dingen zoals traktors konden schuilen in plaats van ónder dingen. Uiteindelijk waren we doorweekt, maar een broodje van Subway maakt uiteraard alles weer goed.
De zaterdag daarna begon de vakantie en vertrokken we op reis naar Tailem Bend, waar Shantelle woont. Daar gingen we tot maandag heen omdat we op Chloe moesten passen op zondag zodat Shantelle en Nathan naar een bruiloft konden. Op maandag was ik jarig (18 WOOHOOOO!!!), net als Nathan – al werd hij 26 ofzo? Na een ontbijt van bacon en ei en toast en tomaat vertrokken we naar Murray Bridge, waar we een lunchcruise deden op een echte ouderwetse raderboot. Dat was heel tof! In drie uur voeren we ongeveer 12 kilometer de River Murray op, en 12 kilometer terug. Ja, die boten gaan heel langzaam. Ondanks de snelheid was het wel heel leuk! Na de ‘cruise’ vertrokken we in de richting van Victor Harbor, waar we de rest van de week zouden doorbrengen. In Victor Harbor verbleven we in een huis met uitzicht op het strand en de zuidpool in de heel erge verte. Vlak voor de kust ligt Granite Island, een eiland waar zogenaamd pinguins en zeeleeuwen zouden wonen! Geen pinguin gezien.. Wel twee zeeleeuwen en een paar hele boze meeuwen gespot! Aangezien het maar een graad of 15-20 was, konden we niet zwemmen, dus brachten we de week door in de winkels, de ijszaak en overal. Zelfs mijn angst voor reuzenraden overwonnen door in het snelst draaiende reuzenrad ooit te gaan.
Eenmaal terug in Maitland hadden we nog een week vakantie te gaan. Tot vrijdag deed ik eigenlijk niets anders dan uitslapen als een malle en een beetje rondhangen, aangezien het nog steeds niet echt lekker weer was. Op donderdag kwam mijn verjaardagscadeau van mijn ouders binnen! Voedsel, voedsel, voedsel, een hoop Nederlands spul (waaronder Jip en Janneke-vlaggetjes die nu in mijn kamer hangen!) en een kaartje voor Lowlands of Sziget. Sziget wordt het waarschijnlijk, overigens, dus ik ga alvast even hard sparen en hopen dat ik snel een baantje heb als ik eenmaal terug ben in het koude kikkerlandje dat na vandaag officieel als koud kan worden bestempeld. Vrijdag ging ik naar een vriendin in Kadina om daar tot zondag te blijven. Dat weekend bestond vooral uit McDonald’s eten en How I Met Your Mother kijken – tof weekend dus! De maandag terug op school ging ik meteen weer naar de Mac: voor een ‘social experiment’ voor psychologie. Het experiment bestond vooral uit pancakes eten en klagen over het feit dat ze geen McNuggets maken voor 10 uur, maar het had goede uitkomsten. Gevulde maagjes, namelijk.

En vandaag is het woensdag en bloedheet. Inmiddels in het bijna 10 uur ’s avonds dus de temperatuur ligt een aardig stukje lager dan vanmiddag, maar alsnog is het 27 graden! Helaas wordt het morgen een graadje of 21 en na het weekend (zondag: 25!) zelfs 17... Intussen ga ik maar even lekker door met klagen over het weer, als een echte Nederlander!

xxx