Daar zijnnnnn we weer!

Met nog maar 3,5e maand te gaan (100 dagen morgen, volgens daar <- links!) word het toch hoog tijd dat ik weer een blogje typ. Sinds mijn laatste berichtje is er een hoop gebeurd, maar aangezien mijn geheugen inmiddels al 18 jaar oud is en dus niet meer het nieuwste van het nieuwste is, werkt het allemaal niet meer zo goed. Maar omdat jullie uiteraard wel raaazend benieuwd zijn naar mijn avonturen in Kangoeroeland, ga ik het gewoon proberen.

26 januari was Australia Day, wat zo'n beetje de Australische versie is van koninginnedag, maar dan wat minder oranje. De nationale feestdag wordt gevierd op de dag dat de eerste Engelse vloot aan land kwam in Australia, wat gebeurde in wat nu de haven van Sydney is. Het idee is dat je viert dat je Australisch bent en in het beste land van de wereld woont enzo, maar voor de meeste mensen is het gewoon een groot bierfestijn in rood-wit-blauwe kledij(de kleuren van de vlag!). Als rasechte Nederlander vind ik Koninginnedag toch wel leuker, maar met Australia Day (inclusief 33 graden!) is ook niks mis! Ik ging samen met Sarah, Alison en Olivia naar het strand in Moonta Bay, waar het helemaal vol zat met mensen en Australische vlaggen. 's Avonds ging ik met de Drysdales (+ Millie de hond) naar Port Hughes, waar we fish & chips aten (als je ooit in Australia bent: BUTTERFISH! EET HET! HET IS GEWELDIG). Het was een hele leuke eerste Australia Day, ook al was er geen lampionnenoptocht of braderie te bekennen.

Die zaterdag ging ik eens intens sportief doen en tennissen! Nu is er op zich niks mis met tennis, maar het was deze dag een graadje of 35 en op een tennisbaan van asfalt met geen schaduw whatsoever loopt dat lekker op richting de temperatuur van de oppervlakte van de zon. Dat was dus heel leuk, vooral toen ik me voelde alsof ik elk moment dood neer zou kunnen vallen. Gelukkig waren er ook intens slimme mensen die hele esky's (Aussie slang voor koelbox) vol met ijs mee hadden genomen, dus zodra je van de baan kwam was je wel snel weer op normale temperatuur. Ondanks dat ik heel getalenteerd en sportief ben (ik hoor jullie helemaal hier lachen) won ik niet - ik gaf op een gegeven moment gewoon een beetje op omdat ik zo snel mogelijk van de baan af en in de schaduw wilde komen.

En toen begon school weer! Na twee maanden uitslapen was het erg moeilijk om weer uit bed te komen om half zeven 's ochtends, maar na wat vervelend gebliep van mijn wekker lukte het me dan toch om mezelf naar douche te sjouwen.Op school begon dan toch echt (tot het grote verdriet van veel van mijn klasgenoten) het beruchte Year 12, oftewel het laatste jaar van high school. Voor mij zijn dat de laatste vier maanden van high school/middelbare school everrr. De ekte ekte wereld roept (of in ieder geval Erasmus, waar ik nu netjes ingeschreven ben)! Mijn vakken voor de komende maanden zijn English Studies, Maths Studies, History en IPP, wat kort is voor Information Processing & Publishing, of ook wel een soort grafisch ontwerpen voor beginners, heel leuk! Ik merk wel dat het laatste jaar hier een 'big deal' is, of in ieder geval veel meer dan in Nederland. Er zijn mensen in mijn klas die zo hard stressen dat ze hun facebook verwijderen en het vieren van hun verjaardag uitstellen tot eind november als de examens afgelopen zijn, bizar! Het is wel zo dat het in Nederland alleen gaat om boven de 5,5 te halen zodat je je diploma op zak hebt aan het eind van het jaar - tenzij je graag een 8 gemiddeld wil staan - terwijl je in Australia iets meer hebt aan hoog scoren. Omdat alle niveaus door elkaar zitten, krijg je aan het eind van het jaar een ATAR-score tussen de 0 en de 100. Voor elk vak dat je volgt kun je 20 punten maximaal behalen - je cijfers in de laatste twee jaar en je examens bepalen hoeveel punten je krijgt van de 20. Daarnaast kun je maximaal 10 punten krijgen voor research project, wat een soort PWS is. Studies op de universiteit hebben een minimum ATAR-score die je moet hebben om toegelaten te worden, die bepaald wordt door het aantal mensen dat de studie wil doen en de moeilijkheidsgraad, en soms is dat heel hoog. Ik hoorde bijvoorbeeld dat je voor psychologie dit jaar een ATAR van minstens 97 moet hebben, omdat het een hele populaire studie is. Gelukkig hoef ik me daar in ieder geval geen zorgen over te maken en kan ik lekker makkelijk net zo goed niks doen.

Het weekend na de eerste week school deed ik niet echt veel, maar op maandag was Mel's 18e verjaardag! Om het te vieren gingen we uit eten in de pub in Maitland, waar Mel werd verrast toen haar opa en oma uit Adelaide aan kwamen zetten! Het was heel gezellig, en opa en oma bleven nog logeren tot woensdag. Vrijdagavond werden zij opgevolgd door Heather's broer en zijn gezin (vrouw en twee kinderen van 7 en 5), die tot zondag bleven als verrassing voor Mel. Zaterdag gingen we met hen naar Wallaroo, en Millie werd lekker overal mee naartoe gesleurd door het 5-jarige meisje die geobsedeerd was door het arme beest.

Afgelopen zaterdag was Mel's feestje met als thema 'Winter Wonderland', wat wel een beetje raar is als het buiten 30 graden is, maar goed. Overal hingen dus blauwe en witte dingen en uitgeknipte sneeuwvlokken. Het was heel gezellig, ook al waren er een hele hoop vrienden van Mel uit Adelaide die ik niet kende.

En nu is het maandagmiddag en zit ik op school deze blog te typen terwijl ik eigenlijk geschiedenis zou moeten maken.

Groetjes van Sarah (die nu naast me zit en probeert deze blog te lezen, maar het werkt niet zo goed)!